Thursday, June 3, 2010

دو رباعی



دیشب چنان به یاد تو خود را گریستم
دیده سحر، گشودم و دیدم که نیستم
ای کرده با شراره عشقت مرا مذاب
در خود نگر که من پس از این لحظه کیستم!
2
غمی زیبا، غمی شیرین، غمی نو
غمی از جنس غمهای من و تو
تمام آرزوهایم تو هستی
تو هستی و غمت تنها همین دو!
مهدی رخشانی

No comments:

Post a Comment